با چه میزان ورزش از افسردگی دور میشویم؟
تاریخ انتشار: ۱۶ آذر ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۹۲۴۵۵۳۱
بیش از ۸۰ درصد از افرادی که افسردگی را تجربه میکنند، بر این عقیده هستند که ورزش در بیشتر مواقع خلق و خوی همچنین اضطراب آنان را بهبود میبخشد با این حال، در حقیقت تنها حدود یک سوم افراد به سطح ورزش توصیه شده حداقل ۱۵۰ دقیقه در هفته میرسند.
متاسفانه، حدود نیمی از افراد میدانند که خلق و خوی پایین، انگیزه ورزش کردن را دشوار میکند.
بیشتر بخوانید:
اخباری که در وبسایت منتشر نمیشوند!
دکتر کارول جانی، محقق ارشد این تحقیق گفت: نتایج تحقیقات نشان داده که فعالیت بدنی در کاهش افسردگی و اضطراب خفیف تا متوسط موثر است. دستورالعملهای فعلی فعالیت بدنی حداقل ۳۰ دقیقه، پنج روز در هفته را برای ارتقای سلامت ذهنی و جسمی توصیه میکنند اما بسیاری از افراد مورد بررسی این توصیهها را رعایت نکردند.
نظرسنجی از ۲۹۵ نفر که در یک کلینیک سلامت روان تحت درمان بودند، نشان داد که بیش از نیمی از آنان آماده پرداخت هزینه بیشتر برای مربی ورزشی شخصی هستند. بسیاری نیز گفتند که ورزش توسط پزشک آنان بهعنوان درمانی برای افسردگی مورد تاکید قرار نگرفته است.
پروفسور مارسیا والنشتاین، یکی از محققان این تحقیق اظهار کرد: این مورد فرصتی از دست رفته است و اگر بتوانیم دسترسی آسانتر به خدمات فعالیت بدنی را برای درمانگران و بیمارانشان آسانتر کنیم، احتمالا به بیماران بیشتری کمک میکنیم تا افسردگی و اضطراب خود را کاهش دهند.
شایانذکر است که به تعداد کمی از افراد مبتلا به افسردگی، یک برنامه ورزشی جامع توسط پزشک ارائه میشود.
دکتر جانی بیان کرد: ارائه برنامههای فعالیت بدنی در کلینیکهای سلامت روان ممکن است یکی از بسیاری از رویکردهای بیمار محور باشد که میتواند سلامت روحی و جسمی بیماران را بهبود بخشد.
برنامههای درمانی سلامت روان باید با برنامههای تناسب اندام هماهنگ باشند تا بیشتر از تمایل بیماران به ورزش حمایت کنند. این حمایت ممکن است از ادغام مربیان شخصی در کلینیکهای سلامت روان یا داشتن مشارکت قوی با مراکز ورزشی یا سایر امکانات تفریحی جامعه باشد.
وی افزود: ارائهدهندگان سلامت روان مانند روانپزشکان و درمانگران ممکن است آموزش لازم را برای تجویز فعالیت بدنی بهعنوان بخشی از عملکرد سلامت روان خود نداشته باشند اما با همکاری با مربیان شخصی معتبر یا سایر برنامههای ورزشی، ممکن است به آنان کمک شود تا توصیههای بیشتری برای فعالیت بدنی در محیط کلینیک ارائه دهند.
نتایج این تحقیق در نشریه General Hospital Psychiatry منتشر شده است.
بیشتر بخوانید: فواید عرق کردن برای بدن که نمیدانید۴۷۲۳۶
برای دسترسی سریع به تازهترین اخبار و تحلیل رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1845684منبع: خبرآنلاین
کلیدواژه: افسردگی اضطراب سلامت خانواده فعالیت بدنی سلامت روان
درخواست حذف خبر:
«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را بهطور اتوماتیک از وبسایت www.khabaronline.ir دریافت کردهاست، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرآنلاین» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۹۲۴۵۵۳۱ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتیکه در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.
خبر بعدی:
آیا استفاده از گوشیهای هوشمند نوجوانان را افسرده میکند؟
ایتنا - برخی کارشناسان معتقدند استفاده از گوشیهای هوشمند و رسانههای اجتماعی عامل اصلی افزایش اختلالات روحی و روانی به ویژه افسردگی در میان نوجوانان است. اما تا چه حد این ادعا صحیح است؟
گروهی از کارشناسان نظیر جاناتان هایت روانشناس اجتماعی معتقدند در فاصله سالهای ۲۰۱۰ تا ۲۰۱۵ میلادی با گسترش استفاده از گوشیهای هوشمند و رسانههای اجتماعی، سقوط شدیدی در سلامت روان نوجوانان، به ویژه در میان دختران جوان روی داد.
آمارها از افزایش چشمگیر موارد بستری در بیمارستان به دلیل خودآزاری و خودکشی در میان نوجوانان آمریکایی در این بازه زمانی حکایت دارد.
با این حال، کارشناسانی چون اندرو پرزیبلسکی استاد دانشگاه آکسفورد این ادعاها را رد میکنند. پرزیبلسکی میگوید: به نظر نمیرسد اتفاق بزرگی برای سلامت روان در حال رخ دادن باشد. در برخی نقاط، شرایط برای نوجوانان بدتر شده اما شواهدی دال بر اینکه این روند نتیجه گسترش فناوری است، وجود ندارد.
دادههای بینالمللی نیز روندهای متفاوتی را در کشورهای مختلف نشان میدهند. در حالی که در بریتانیا و آمریکا افزایش نگرانکنندهای در اختلالات خلقی نوجوانان دیده میشود، در کشورهایی مانند کانادا و کره جنوبی کاهش قابل توجهی در میزان افسردگی نوجوانان گزارش شده است.
محققان معتقدند جدا کردن تاثیرات فناوری از تغییرات در روشهای تشخیصی و افزایش آگاهی نسبت به سلامت روان دشوار است. برخی نیز تاکید دارند که حتی اگر رسانههای اجتماعی بر رفاه نوجوانان تاثیر منفی داشته باشند، این تاثیر تنها بخش کوچکی از عوامل موثر است و نمیتوان همه چیز را به آن نسبت داد.
ایمی اوربن از دانشگاه کمبریج در این باره میگوید: من فکر میکنم نگرانی در مورد گوشیهای هوشمند بیش از حد مطرح شده و تا حدی درباره آن اغراق شده است."
در نهایت، کارشناسان تاکید میکنند زندگی افراد بسیار پیچیده است و نمیتوان پدیدههای اجتماعی گسترده را صرفاً به تاثیر یک عامل منفرد نسبت داد. آنها همچنین خواستار تحقیقات بیشتر در این زمینه و درک عمیقتر پیچیدگیهای آن هستند.